Het is alweer even terug, mijn eerste blogreis naar het mooie Catalonië. Vaak denk ik eraan terug, zo anders dan het platte Nederland. Zoveel natuur, zoveel indrukken en nog zoveel foto’s die de moeite van het bekijken waard zijn.
Berichten
De blogtrip naar het mooie Catalonië ligt alweer even achter me. Later deze week zal ik nog wat wandeltips geven en dan is het voorbij met dit gedeelte van Spanje. Tot dat ik weer eens terugga natuurlijk. Hoewel ik van kamperen houdt, was daar in het zuiden geen sprake van. Campings zijn er wel, maar daar valt voor mij weinig over te vertellen. Google zou daar je beste vriend moeten zijn. Onze nachten ware zeer luxe, luxe en leuk. Van een Casa Rural, naar een hotel om uiteindelijk de laatste nacht door te brengen in een berghut, een refugi zoals ze dat daar noemen. Heb ik een voorkeur? Ja, met stip de berghut. Luxe is leuk, maar beleving is alles. In de berghut ben je meer samen, in de eetruimte, buiten en ja, ook op de slaapzalen. Weliswaar waren er geen andere wandelaars, mar als dat wel het geval is kun je je voorstellen dat de sterke verhalen onder het genot van wijn of bier over tafel gaan.
Ben ik er rouwig om dat we onze tocht via Penyes Altes de Moixero naar refugi Rebost afbraken? Ja, ergens wel, al moet ik eerlijk toegeven dat het stijgende pad aan de winnende hand was. Waar dat aan ligt? Niet aan de conditie, vermoed ik, maar door het simpelweg ontbreken van bergen in Nederland. Zoals ik al eerder zei, bergwandelen is anders dan wandelen. Een wijze les, zeker, maar ik kan alleen in de bergen meer ervaring opdoen. Toen we lunchten bij refugi Sant Jordi is besloten de tocht aan te passen. In plaats van de geplande route, gingen we door op de route die we tot dan toe al volgden, Els Empedrats. Geelwit aangegeven en we liepen iets van 10/11 kilometer, klommen er zo’n 650 meter en daalden er evenveel. Het gebied waar we liepen valt onder de Pre-Pyreneeën, meer precies: Parc Natural del Cadí-Moixeró. Kaart nummer 46 laat je het gebied zien en het stuk waar we liepen.
Lees meer
Toen ik vanmorgen de gordijnen opendeed, was het landschap drastisch veranderd van wat ik het pinksterweekeinde gewend was. De wereld was bekend, dat wel wel. Drie dagen bracht ik door in Catalonië, daar was het landschap geglooid en soms gewoon hoog. Altijd was er wel zicht op bergen, ruwe toppen die op het oog onbegaanbaar leken, maar in principe allemaal beklommen kunnen worden. Een uitzicht dat nooit een seconde verveelde. In drie dagen kreeg ik een indruk van het grote gebied, Catalonië is maar iets kleiner dan Nederland, dus drie dagen was persen, maar het was niet anders.
Barcelona kent iedereen, een prachtige stad in Spanje… Of beter gezegd: de hoofdstad van de autonome regio Catalonië. Dat is het gebied in het noordoosten van Spanje. Lloret de Mar ligt ook in dat gebied, voor diegenen die van zonnebaden houden. Het gebied heeft een sterke neiging naar onafhankelijkheid, maar de politiek laten we even buiten beschouwing. Catalonië heeft veel te bieden en om te bewijzen dat het gebied ook zeer geschikt is voor bergwandelingen en hiking, gaan vier bloggers dit pinksterweekend het gebied onder leiding van Raymond Koome (jawel die van de Hiking-Site) verkennen. Hij woont en werkt al jaren vanuit Catalonië en is dus de perfecte gids om ons langs diepe ravijnen te leiden. Had ik niet last van hoogtevrees? Toch wel, en dat maakt het allemaal spannender. Volgende week dus een Catalaanse week op dit blog, met mijn ervaringen, de onderkomens waar ik verbleef en vooral mijn indrukken.
Lees meer
Ik durf het best te zeggen: geblinddoekt, in het donker, ik kan mijn twee tenten blindelings opzetten. Ja, goed opzetten ook nog. Mijn Eureka heb ik al eens in het donker opgezet. Toegeven, het duurde even voordat ik erachter was dat de binnentent binnenstebuiten zat. Kleinigheidje. Bij de ANWB Lentedagen (voorheen de Kampeerdagen) in april is het mogelijk om een tent op te zetten en een reis te winnen naar Catalonië. En weet je wat, je mag het gewoon overdag en met je ogen open doen, met z’n tweeën, ook dat nog. Oh ja, de snelste wint natuurlijk, maar dat is vaak zo bij een wedstrijd. Dus als jij zo iemand bent die allang een pilsje opheeft terwijl de rest nog aan het klungelen is, dan is deze NK Tent Opzetten iets voor jou. Ik waag me er niet aan, er valt ook veel imago te verliezen…
Lees meer