De Waard, Kleine Bonte Specht | onze nieuwe tent voor het basiskamp
Het is onmiskenbaar: we worden een dagje ouder, al willen we daar niets van weten. Maar als we de foto’s van de afgelopen jaren terugkijken, is er geen ontkennen aan. De koppen zijn oud geworden. Toch kampeerden we nog steeds in onze, inmiddels 12 jaar oude, Fjällräven Akka RS 3. Een trekkerstent die niet kapot te krijgen is, zo lijkt het. Die tent voldeed en voldoet eigenlijk nog steeds, al hadden we de laatste jaren een klein verlangen. Wat dat was? Recht opstaan in de tent. Daarom riepen we al jaren: we willen een andere tent. Maar een tent kopen met mijn lief, is niet makkelijk. Gelukkig werd ze een paar weken straalverliefd op de De Waard, Kleine Bonte Specht. Zelfs ik kan overeind staan, alleen langs de paal. Dat dan wel.
Belachelijk veel eisen
Het was een lange zoektocht: we wisten wat we wilden, maar het leek of die tent niet bestond. Of nog niet was gemaakt. We hadden wel een behoorlijke kofferbak vol met eisen. We naderen het punt dat we alleen nog maar met zijn tweeën op vakantie kunnen gaan. Dat betekent dat we per vakantie naar meer campings kunnen gaan, als we dat willen. Meer rondtrekken dus. De nieuwe tent moet dus makkelijk op te zetten en ook af te breken zijn. Katoen kwam dus niet in onze gedachten voor. Te zwaar en te veel volume. Te groot mocht de tent ook niet zijn en moet zeker een sportieve uitstraling hebben. We hebben de meeste kampeerwinkels en outdoorzaken bezocht, maar de kriebel was er niet. Nou ja: bij mij wel, maar de smaak van mijn lief is toch even net wat anders, wat uitgesprokener.
Tent van lichtgewicht, technisch katoen
Uiteindelijk kwamen we terecht bij Vrijbuiter, in Gouda. Dat bedrijf heeft een aantal jaren terug de Nederlandse tentenfabrikant De Waard overgenomen (en zo gered van de ondergang). Tussen de tenten van De Waard vonden we dan eindelijk de juiste, de De Waard, Kleine Bonte Specht. Van lichtgewicht (ahum) katoen. Maar die tent voldeed aan alle eisen. Alleen dat gewicht, die prijs… Een goed uur draalden we rond op die afdeling, bekeken iedere tent en keerden iedere keer weer terug naar die ene. Er was twijfel, gerede twijfel. We wogen voor en tegen af, bekeken nogmaals de prijs, het gewicht en… gingen naar huis. Thuis ging het gesprek door en er volgde een telefoontje naar Gouda: reserveer die tent maar voor ons. Enige haast was nodig: de tent is namelijk niet meer verkrijgbaar, dit was het laatste showmodel.
Oefenen met opzetten
We zitten nu dus met een tent ‘opgescheept’ van een goede 15 kilogram, inclusief tarp/luifel. Best een gewicht, maar een grote en kleine tas, meer is het niet. Moet te doen zijn. Echt sta-ruimte is er niet, alleen langs de paal, maar we hebben wel wat meer ruimte dan in de andere tent. Voldoende voor ons bed en de tassen. De tarp voorziet ons van zitruimte als het buiten niet kan en daar kunnen we ook koken. Verder is het een mooie tent, lichtgewicht, technisch katoen en sportief. We trekken vast als twee oudjes de aandacht. Aan al onze eisen is voldaan. Uiteraard hebben we de tent ook al eens opgezet en eerlijk is eerlijk: het De Waard-opzetgevoel is er nog niet. Hij mag wat strakker staan, iets heel veel strakker. Maar dat komt vast wel.
Leuk te horen, dat de Kleine Bonte Specht best wat strakker opgezet zou kunnen worden. De foto’s komen mij tenminste zeer bekend voor.
Ik kocht in 2015 ook een van de laatste Kleine Bonte Spechten en na 3 vakanties heb ik hem nog steeds niet mooi strak op kunnen zetten. Ligt dat nu aan mij of aan de tent. Heb ik nog een Albatros Junior van 34 jaar oud en die kan ik zo strak opzetten alsof die net gestreken is.
Dus ligt dat nu aan mij of aan de tent ?
Hoi Walther,
Dank je wel voor je reactie. Inderdaad, de eerste keer dat wij de tent hadden opgezet stond die erbij als een krant. Maar ondertussen hebben wij het door en staat de tent volledig strak. Nadat de haringen rondom vast staan en scheerlijnen een voor een spannen en voila.